ΚΥΡ. ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ. ( Ιωαν. ιζ΄, 1 – 13 ) ΕΝΟΤΗΤΑ.

ΚΥΡ.  ΑΓΙΩΝ  ΠΑΤΕΡΩΝ   Α΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ.
( Ιωαν. ιζ΄, 1 – 13 ) ΕΝΟΤΗΤΑ.

«Πάτερ  άγιε, τήρησον  αυτούς  εν τω  ονόματί σου, ω δέδωκάς  μοι, ίνα  ώσιν  εν  καθώς  ημείς». ( Ιωαν.  ιζ.΄, 11).

          Ο Κύριος, κατά την αρχιερατική Του προσευχή, υποβάλλει στον Θεό Πατέρα το αίτημα της διατήρησης της ενότητας των Μαθητών και κατ’ επέκταση των Χριστιανών καθολικά. Ζητεί να έχουν  ενότητα  πίστεως στο Όνομά Του. Ζητεί να είναι ενωμένοι, ως ένας, όπως εκείνοι, «ίνα ώσιν εν καθώς ημείς».

          Η Τριαδική ενότητα είναι δεδομένη. Υπάρχει αλληλοπεριχώρηση αγαπωμένων προσώπων : Του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχει αδιάσπαστη ενότητα Προσώπων, αδιάπτωτη αγάπη, αληθινή ελευθερία κάθε Προσώπου.

          Η κοινωνία  του ανθρώπου με τον Τριαδικό Θεό συνεπάγεται την βίωση της Αγιοτριαδικής ενότητας.

          Η κοινωνία του ανθρώπου με την Τριαδική Θεότητα εχέγγυο της γνησιότητας της ανθρώπινης ενότητας.

          Άνθρωποι συνδεδεμένοι με τον Χριστό, είναι και άνθρωποι ενωμένοι μεταξύ τους. Η αγάπη του Χριστού συνέχει άρρηκτα τους ανθρώπους.

          Η Ορθόδοξη Ασκητική ζωή και η συμμετοχή στην Λατρευτική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, συνιστούν, ως επακόλουθο, την ενότητα.

          Η επίτευξη, της κάθαρσης της καρδιάς από τα πάθη, του φωτισμού του νού από την ζόφωση, της θεωρίας του Θεού, δηλαδή της  Θέωσης, εξασφαλίζουν την ενότητα.

          Η βίωση της άσκησης καί  της μετάνοιας συνεπάγεται και την βίωση της άκτιστης ενέργειας του Θεού, της διαπροσωπικής  ενότητας.

       Οι Άγιοι Πατέρες έζησαν κοινά, δίδαξαν κοινά και αναδείχθηκαν γνήσιοι φορείς της Παραδόσεως, της αδιάλειπτης δηλαδή ενέργειας του Παναγίου Πνεύματος στην Εκκλησία.

          Ο Χριστός κοινός σύνδεσμος όλων των  Αγίων, γι’ αυτό και οι διδαχές τους είναι αδιαφοροποίητες και αναλλοίωτες.

Η κοινωνία, λοιπόν, με την Αγία Τριάδα σηματοδοτεί και την πραγματική κοινωνία και ενότητα των Χριστιανών.-

                                                                      Ελ. Α. Κλ.

Σημασία στην προσευχή έχει,...

 ‘’Σημασία στην προσευχή έχει,

 όχι η χρονική διάρκεια,

 αλλά η ένταση.

Να προσεύχεσθε, έστω και πέντε λεπτά,

αλλά δοσμένα στον Θεό,

με αγάπη και λαχτάρα.’’

 

  ΟΣΙΟΣ  ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
  Καυσοκαλυβίτης

1.6 ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ο φιλόσοφος

                                    1.6   ΑΓΙΟΣ   ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ  ο  φιλόσοφος

 

Συχέμ της  Σαμάρειας  η  πατρίδα του   ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ.

Ευφυής και φιλομαθής, εντρυφητής  και  αναζητητής, διακρίνεται στην εποχή του. Γνώστης  κάθε  φιλοσοφίας αναζητεί την Αλήθεια.

Το έλεος του Θεού τον καταδιώκει και  η συνάντηση  με  τον Θεόσοφο Γέροντα επιφέρει την Αγιογραφική μύηση και την ψυχική ανάπαυση και ανάταση.

          Σηματοδοτείται πνευματική ανάβαση και ακολουθεί σθεναρή  απολογία της  πίστεως,  μαρτυρική   κατάληξη  της αγωνιστικής γήϊνης πορείας του.-

                                                                                                                                                                                                            Ελ. Α. Κλ.

‘’Αγάπη και ταπείνωση!!! ....

 ‘’Αγάπη και ταπείνωση!!!

Το αντίτιμο του εισιτηρίου ,

για τον Παράδεισο.’’

 

23.5 ΟΣΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

                                                         23.5 ΟΣΙΟΣ   ΜΙΧΑΗΛ

          Μονάκριβος  καρπός   προσευχής πλουσίων  και  ευλαβών  γονέων ο Αγγελώνυμος Μιχαήλ και σκεύος εκλογής του Θεού.

Με την γονική φροντίδα και την γνήσια προσωπική επιλογή και μεθοδική  κατάρτιση πορεύεται προς τον Ουρανό. Με την ευφυϊα έμφυτη, με την σοφία επίκτητη, με  την  σύνεση  εμφανή, με  την αρετή προφανή, ακτινοβολεί και θαυμάζεται και δοξάζεται.

          Αποκολλάται όμως από την γήϊνη δόξα  και προσκολλάται στην κτήση της Ουράνιας δόξας.

          Η γνωριμία του με τον Θεοφιλή Θεοφύλακτο τον ενισχύει. Ο Πατριάρχης Ταράσιος  τους επισημαίνει  και τους χειροτονεί Επισκόπους.

          Ο Μιχαήλ στην πατρίδα του Σύναδα επισκοπεί άψογα. Πράος  και  μακρόθυμος, φιλάνθρωπος  και  ταπεινός διδάσκει έμπρακτα, ενισχύει,  παρηγορεί, κατευθύνει. Ανεγείρει επάλξεις  και  ιδρύει καταφυγές,  ορφανοτροφεία.  Ορθοτομεί  την  Ορθόδοξη  Αλήθεια  ανένδοτα, θαυματουργεί πολλαπλά, εξορίζεται πυκνά, κακοπαθεί και εκδημεί και ενδημεί στην ποθεινή χώρα του αείφωτου Φωτός.-

                                                                   Ελ. Α. Κλ.

Ο Θεὸς βοηθάει καὶ δὲν ἀδικεῖ!...

 ‘’Ο Θεὸς βοηθάει καὶ δὲν ἀδικεῖ!

Βλέπει πιὸ πέρα καὶ τὸν ἐνδιαφέρει,

σὰν καλὸς Πατέρας,νὰ μᾶς ἔχει

κοντά Του στὸν Παράδεισο. 

Γι’ αὐτὸ  δίνει  δοκιμασίες  σ'αὐτὴν  τὴν  ζωὴ.’’

 

   ΑΓΙΟΣ  ΠΑ ‘ Ι ‘ ΣΙΟΣ
   Αγιορείτης

20.5 ΑΓΙΟΣ ΘΑΛΛΕΛΑΙΟΣ

                                                    20.5 ΑΓΙΟΣ  ΘΑΛΛΕΛΑΙΟΣ

Γυιός  πλουσίων  και  ευσεβών γονέων  του  Βερούκιου και της Ρωμυλίας, ο Θαλλέλαιος, διαπαιδαγωγείται   χριστιανικά.  Ενστερνίζεται  τον  Χριστό και αγωνίζεται  με τον Χριστό  και ζει για τον Χριστό.

Διακρίνεται, για  την μαχητικότητα και την αυτοκυριαρχία, την φιλευσπλαχνίακαί την αφιλαργυρία. Διαθέτει την ευφυϊα  στην  σπουδή  της  ιατρικής  και την πίστη στην υπηρεσία της  αγάπης. Ενισχύει ψυχές  και θεραπεύει σώματα. Μεταστρέφει καρδιές και διασώζει ζωές. Εργάζεται άοκνα  και προσφέρεται ανάργυρα. Ανακουφίζει  και  στηρίζει. Προσφέρει  πίστη  και ελπίδα.

Την  δράση του  σφραγίζει ο αποκεφαλισμός.

΄Ενας γιατρός ‘Αγιος.-

                                                                           Ελ. Α. Κλ.

 

Οι αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας...

‘’Οι αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας
και αχρηστεύουν τα όπλα του δαίμονος της πορνείας,
διότι  μέσα στο αγνό   σώμα διατηρείται η αγνή ψυχή
και  στην οποία παραμένει η Θεία Χάρις.’’
 

                                                   ΑΓΙΟΣ  ΠΑ ‘Ι’ ΣΙΟΣ
                                                            Αγιορείτης

ΚΥΡ. ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ. (Ιωαν. δ΄, 5 – 42). ΥΔΩΡ ΖΩΗΣ.

                           ΚΥΡ. ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ. (Ιωαν. δ΄, 5 – 42). ΥΔΩΡ  ΖΩΗΣ.

«ος  δ’ αν πίη εκ του ύδατος ου εγώ δώσω αυτώ, ου μη διψήση εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ ο εγώ δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον».(Ιωαν. δ.΄,14).

Ο άνθρωπος είναι πλασμένος για την ζωή και αυτή αναζητεί. Διψάει να πιεί νερό αθανασίας. Οι πηγές όμως στις οποίες ανατρέχει, για κατάσβεση της δίψας, είναι οικτρά απατηλές. Η προσφορά τους είναι φαινομενική. Τα αποτελέσματα απελπιστικά. Η προσπάθεια άκαρπη. Η αποτυχία εμφανής.

Το «ύδωρ  το ζων» το παρέχει Εκείνος, που είναι η ΖΩΗ. «Εγώ ειμι η ΟΔΟΣ και η ΑΛΗΘΕΙΑ και η ΖΩΗ» (Ιωαν. ιδ΄, 6). Η  Συνάντηση με τον Χριστό, λοιπόν, προσφέρει και την παροχή «ύδατος». Το νερό, που ο Χριστός δίνει εξασφαλίζει αιώνια κάλυψη. Η δίψα παύει να είναι σημείο αναφοράς του ανθρώπου.

          Η κοινωνία με τον Χριστό, επιλύει τις μεταφυσικές αναζητήσεις. Ο Θεός, που είναι το ζητούμενο, ενοικεί στον άνθρωπο, που Του προσφέρεται και κάνει θρόνο την καρδιά του. Τοιουτοτρόπως ο άνθρωπος ειρηνεύει και ειρηνοποιεί.

      Η Γνωριμία με τον Χριστό απαντά θετικά και στις λυτρωτικές αναζητήσεις. Η δίψα, για λύτρωση από τα δεινά δεσμά της αμαρτίας κατασβήνει οριστικά.

          Ο Χριστός παρέχει το «ύδωρ», που αστείρευτα παρέχει πληρότητα, συγχωρητικότητα, ευφροσύνη. Το «ύδωρ», που ο Ιησούς δίνει είναι ζωηφόρο, φέρει ζωή αιώνια. Το «ύδωρ  το  ζων» είναι ο Ίδιος ο Χριστός, ο Θεός και είναι ό,τι πολυτιμότερο, για την ανθρώπινη ύπαρξη.

          Αυτό το «ύδωρ» πρόσφερε και στην Σαμαρείτιδα και άρδευσε το είναι της και πυροδότησε ο λόγος του Λόγου την καρδιά της και αναδείχθηκε πυρφόρος Ιεραπόστολος, η Ισαπόστολος Αγία Φωτεινή.

       Αυτό το «ύδωρ» διαθέτει και επιδίδει αφειδώλευτα και παντοτινά ο Χριστός. Όποιος δεχθεί την προσφορά ζωοποιείται και αθανατοποιείται, εφ’ όσον το «ύδωρ  το  ζων» είναι ο Χριστός και ο Χριστός είναι η Ζωή η αιώνια.-                                                         Ελ. Α. Κλ.

18.5 ΑΓΙΕΣ : Τ ΕΚΟΥΣΑ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑ, ΚΛΑΥΔΙΑ,...

18.5  ΑΓΙΕΣ : Τ ΕΚΟΥΣΑ,  ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΑ,  ΚΛΑΥΔΙΑ,
ΦΑΕΙΝΗ, ΕΥΦΡΑΣΙΑ, ΜΑΤΡΩΝΑ, ΙΟΥΛΙΑ, ΘΕΟΔΟΤΗ και
ΘΕΟΔΟΤΟΣ  Μάρτυρας.

          Οκτώ γυναικείες  μορφές σύμφρονες και σύμψυχες ομολογούν παρρησιακά και φυλακίζονται  πολυήμερα  και βασανίζονται  βάναυσα  και  καταβυθίζονται στην λίμνη σύσσωμα.

          Και ο Θεόδοτος, κρύφιος τροφοδότης τους  στην  φυλακή  και  ενταφιαστής των  λειψάνων  τους, αποκαλύπτεται  και ομολογεί τις πράξεις του και δηλώνει την ταυτότητά του και δέχεται βασανισμούς και αποκεφαλίζεται.

                     Εννέα, ακόμη,  Μάρτυρες  Χριστού.-

                                                                                        Ελ. Α. Κλ.

17.5 ΑΓΙΟΙ: ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ και ΙΟΥΝΙΑ

                                            17.5  ΑΓΙΟΙ: ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ και ΙΟΥΝΙΑ

 

Οι αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας και αχρηστεύουν τα όπλα του δαίμονος της πορνείας, διότι  μέσα στο αγνό   σώμα διατηρείται η αγνή ψυχή  και στην οποία παραμένει η Θεία Χάρις.

          Ζεύγος  αρμονικό, Θεοσεβές, ομότροπο  και  ομόφρονο, ομόψυχο  και  ομόνοο, ζει με τον Χριστό  και αγωνίζεται για τον Χριστό.

          Καταδουλώνει την σάρκα και απελευθερώνει το πνεύμα. ‘Ηρωες της αγνείας  και  οι  δύο αναδεικνύονται  και κατακτητές της απάθειας.

Κήρυκες του Θείου λόγου γίνονται και  Ομολογητές  του  Θεού Λόγου.  Τα είδωλα σκυβαλοποιούν. Τους πιστούς Χριστοποιούν. Ναούς κτίζουν. Ασθενείς  θεραπεύουν. Απόστολοι Χριστού είναι, γνήσια φερέφωνά Του, πιστοί ακόλουθοί Του.

          Αδρόνικος και Ιουνία ! ’Ενα  ζεύγος Αγίων στον  χώρο του Παραδείσου.-

                                                        Ελ. Α. Κλ.

ΚΥΡ. ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ. ( Ιωαν. ε΄,1 – 15 ) ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.

                ΚΥΡ.  ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ. ( Ιωαν. ε΄,1 – 15 )  ΕΠΙΛΟΓΗ  ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.

          «Θέλεις  υγιής  γενέσθαι;…ίδε υγιής γέγονας` μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν  σοι  τι  γένηται». ( Ιωαν.  ε΄, 6, 14 ).

          Ο Ιησούς ένα  Σάββατο βρέθηκε μπροστά σ’ έναν πολυετή  ασθενή. Παραλυσία τριάντα οκτώ ετών τον κρατούσε καθηλωμένον στο κρεβάτι του πόνου.

          Η φιλευσπλαχνία του Χριστού Τον προέτρεψε σε ιαματική κίνηση. «Θέλεις υγιής γενέσθαι;»,τον ερωτά ο Κύριος.

          Το έναυσμα, για εκζήτηση βοήθειας, για εκούσια επιλογή θεραπείας, δίδεται. Η θεραπεία είναι δυνατή, αλλά όχι αναγκαστική. Η έκφραση της ελευθερίας του προσώπου σ’ όλο της το μεγαλείο.

          Η  ενέργεια  του Θεού  επιζητεί την συνέργεια του ανθρώπου, απαραιτήτως.

          Ο Χριστός ποθεί την σωτηρία μας πρωταρχικά, αλλά ουδέποτε παραβιάζει την ελευθερία μας.

             Η παντοδυναμία του Θεού θεράπευσε πάραυτα τον παράλυτο, ευθύς ως έδωκε την συγκατάθεσή του, με την έκφραση της ενδόμυχης επιθυμίας του, για θεραπεία.

         Θεραπεύεται ο παράλυτος, αφού σηκώνει και το κρεβάτι του και φεύγει.

         Φεύγει, αφού εισέπραξε το δώρο της θεραπείας.

     Ο Ιησούς συγχρόνως του  κάνει μια υπόμνηση : «..ίδε υγιής γέγονας` μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοι τι γένηται».

       Η παραλυσία, συνέπεια αμαρτίας. Η επαγρύπνηση, η άσκηση, η συμμετοχή στα  Μυστήρια της  Εκκλησίας, εξασφαλίζουν την ισορροπία και υγεία ψυχής και σώματος.

          Η αμαρτία κατεργάζεται τον θάνατο.

          Η μετάνοια χορηγεί την ζωή.

Ο αγώνας εμπεριέχει και πτώσεις, αλλά σημειώνει και αναστάσεις, περιφανείς νίκες, σωστικές φάσεις.

Η πορεία μας είναι ανοδική, αγωνιστική.

Ας είναι και νικηφόρα.-

                                                Ελ. Α. Κλ.

 

11.5 AΓΙΟΣ ΜΩΚΙΟΣ.

                                                         11.5   AΓΙΟΣ   ΜΩΚΙΟΣ.

        Τέκνο πλουσίων και ευσεβών γονέων,του Ευφράτιου και της Ευσταθίας  ο  Μώκιος.

Τροφοδοτείται  με  τον  λόγο  του Θεού και εδραιώνεται η  πίστη  και  πυρακτώνεται  η  καρδιά.

Παράλληλα  με  την  μόρφωση, που  παίρνει  δέχεται  και  την κλήση του Θεού, για το ιερατικό υπούργημα. Η  κλίση  του  ταυτίζεται  με το Θεϊκό θέλημα και χειροτονείται Ιερέας και στη συνέχεια Επίσκοπος Αμφίπολης.

Διακρίνεται, για τον ζήλο και τον πόθο  της σωτηρίας  του  ποιμνίου  του.

Ενημερώνει και ασφαλίζει τους πιστούς από την ειδωλολατρική πλάνη.

        Συλλαμβάνεται, ομολογεί  ευθαρσώς, ρίχνεται στην  φωτιά και παραμένει απυρίκαυστος, ενώ κατακαίεται  ο Ανθύπατος και οι δήμιοι.

Δένεται σε τροχούς, αλλά απελευθερώνεται.

Ρίχνεται στα θηρία, αλλά παραμένει αβλαβής. Η Θεία Χάρη τον επισκιάζει.

Αποστέλλεται στο Βυζάντιο κι εκεί αποκεφαλίζεται.-

                                    Ελ. Α. Κλ.

9.5 ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

                                                      9.5  ΑΓΙΟΣ   ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

        Από  την  ληστεία  της  ζωής  στην  υπηρεσία  της  αγάπης  ο  γιγαντόσωμος Ρέπροβος.

          Ο Θείος  Κυνηγός  τρέχει, τρέχει και τελικά συλλαμβάνει και  οδηγεί στην Ποίμνη του το πολύτιμο θήραμα.

Χριστόφορος    πλέον  και διάκονος αγάπης. Αξιώνεται  να  μεταφέρει στους  ώμους του  και τον Ιησού. Γνωρίζει τον  Χριστό, ομολογεί τον Χριστό, υπηρετεί   τον   Χριστό  και  μαρτυρεί  για  τον Χριστό.

΄Ενας ανθρωποφάγος, με την Χάρη του Θεού  και  την αγαθή προαίρεσή του, Μεγαλομάρτυρας ΄Αγιος.-     

                                                        Ελ. Α. Κλ.    

 

 

 

8.5 ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Θεολόγος.

                                            8.5  ΑΓΙΟΣ    ΙΩΑΝΝΗΣ  ο  Θεολόγος.

Υπερβολικά  ενάρετος ο  Ιωάννης κερδίζει την υπερβολική αγάπη του Χριστού  και  επονομάζεται  Μαθητής της αγάπης.

Είναι  ο «Υιός της  βροντής» με την δύναμη του κηρύγματός του, ο στοργικός προστάτης  της  Θεοτόκου, ο  αληθινός  Θεολόγος, ο ακριβής Ευαγγελιστής, ο ταπεινός  αποδέκτης  της  Θεϊκής αποκάλυψης.

Ο Ιωάννης ζει κοντά στην ΑΓΑΠΗ, βιώνει την αγάπη και διδάσκει την αγάπη. Προτείνει  την  δικλείδα της  αρμονίας των διαπροσωπικών σχέσεων των ανθρώπων, αλλά και το κλειδί, που εισέρχεται  ο  άνθρωπος  στην  Βασιλεία  του Θεού και  ζει την  παρουσία  της  αγάπης Του,  ως Φως ανυπέρβλητο.-

                                                    Ελ. Α. Κλ.